‘Ik bouw mijn eigen huis na, als poppenhuis’

Geplaatst op 10 Juli 2020
Door Sabina
Geplaatst in breien, haken, interview, poppenhuis, sjaal, Vera, weefgetouw
0

Vera kan álles: breien, haken, weven, macramé, een poppenhuis bouwen, noem maar op en het lukt haar wel. Regelmatig zijn haar creaties bij Marlaine in de winkel te zien.

Naam: Vera (61)
Beroep: apothekersassistent (inmiddels met vervroegd pensioen), oproepkracht zorginstelling
Tip: ‘Probeer het eerst lekker zelf uit. Op een cursus of workshop kun je veel leren, maar van dingen verkeerd doen leer je nog veel meer.’

Was je als kind al aan het haken?

‘Ik was echt een knutselkind. Van klein af aan maakte ik van alles. Ik zat uren in mijn kamer te knutselen met lapjes leer, ik kon mandjes vlechten met pitriet en ook macramé vond ik leuk. Mijn moeder was coupeuse en maakte veel kleding voor ons thuis. Ik had een handnaaimachine gekregen en maakte daar poppenkleertjes mee. Dan zaten we samen aan tafel, tegenover elkaar, allebei met naaiwerk. Kleren maken doe ik eigenlijk niet meer, maar haken, breien, macramé, knutselen en weven allemaal nog wel. Mijn creaties staan op m’n blog.’

Ik zag op Facebook foto’s van een gehaakte sjaal, maak je dat soort dingen het liefste?

‘Ik heb ook veel gebreid, maar ik hou mijn breinaalden altijd onder mijn arm, zoals je dat vroeger leerde. Dat is nogal een gedoe. De laatste tijd vind ik daarom haken leuker. Maar één naald, geen toestanden, je legt het werk ook makkelijk even weg. En haken is erg veelzijdig, dat spreekt me aan. Dit patroon van Amilishly heb ik gehaakt om in de winkel van Marlaine.nl te showen, het is een mooi ontwerp.’

Welke projecten heb je nog meer onder handen?

‘Ik werk aan een paar dingen tegelijk. Laatst heb ik een mandala-hanger gehaakt. Die techniek kende ik nog van die kleedjes van vroeger, maar dit is een nieuwe toepassing. Het haakwerk hangt in een ring. Ik vond ‘m zo mooi, dat ik er eentje voor mezelf heb gemaakt. En onlangs heb ik vijftig gelukspoppetjes gehaakt, voor een bruiloft. Wel een gepriegel: houten kralen omhaken met dun garen, naald 1,5. En nu de sjaal af is, kan ik verder met een deken waar ik al een tijd mee bezig ben. Het patroon is niet zo spannend, het zijn allemaal wiebertjes, dus het is een klusje waar ik een lange adem voor moet hebben.’

"Voor mijn kleinkind maak ik een ander poppenhuis, geschikt om mee te spelen."

En het weven?

‘Op de weversmarkt in Hoorn zag ik die grote weefgetouwen staan. Dat kende ik helemaal niet, dus daar ben ik me eens in gaan verdiepen. Het is lekker afwisselend. Ik heb een weefgetouw om banden mee te weven en een kleiner tafelweefraam waar ik van alles mee kan maken. Je zou zelfs stof kunnen weven om daar dan weer iets anders mee te maken. Het ziet er ingewikkeld uit, zo’n weefgetouw, maar ik heb met filmpjes en gewoon een beetje rommelen zelf uitgezocht hoe het allemaal werkt.’

Hoe kom je aan inspiratie voor nieuwe projecten?

‘Veel mooie dingen zie ik op internet voorbij komen. Maar soms kom ik op nieuwe ideeën uit gesprekken. Iemand vertelde me over een poppenhuis, net toen ik op zoek was naar een groot project, iets waar ik een tijdje zoet mee zou zijn. Dus maak ik nu de inrichting van mijn eigen huis na, op een schaal van 1 op 36. Eerst heb ik van hout het geraamte gemaakt, dat kon ik gelukkig buiten doen want zagen en schuren binnen is natuurlijk geen doen. En nu ben ik aan het inrichten. De keuken, de bank en de tafel zijn eigenlijk imitaties van mijn eigen huis. En alle technieken komen erin terug: haken, naaien, knutselen.’

En mogen kleinkinderen ermee spelen?

‘Mijn eerste kleinkind is onderweg, dus het duurt nog even voordat die met een poppenhuis kan spelen. Misschien maak ik dan een ander poppenhuis, iets groter en meer geschikt voor kinderen. Maar eerst ga ik een wagenspanner maken. En een muziekdoosje. En een tuimelaar. Je hoort het al: weer allemaal nieuwe projecten om aan te beginnen. Het houdt nooit op!’